Moeder, kom nog eens praten in mijn droom

Over toen, onverbloemd en zonder schroom

Over hoe het er aan toe ging vroeger bij ons thuis

Wat er broeide in dat huis

 

Moeder, kom nog eens zitten in uw stoel

Praten over uw verzwegen gevoel

Dat al die drank en herrie helemaal niet uw wereld was

Dat u liever een ander leven had gehad

 

Als u komt maak ik vuur

Er ligt nog hout zat in de schuur

Ga niet weg voordat het gloort en alles is gezegd

Over hoe we elkaar niet zagen in de overvloed

Hoe uw hart stilaan is doodgebloed

 

Moeder, ga nog eens staan op het gazon

De duiven koeren nog op het balkon

En uit het huis de zoete klanken

Van liedjes zwoel en glad

De liefde die u nooit hebt gehad

 

Moeder, kijk nog eens goed naar uw verloren zoon

De verkleurde rest van een vergeten droom

We zijn inmiddels allebei al zoveel kwijtgeraakt

Dat we voor elkaar zijn vrijgemaakt

 

Als u gaat wacht dan even

Ik wil u in mijn armen nemen

Als eerste van u afgedreven, nu dicht tegen u aan

Om die diepe band te voelen onder al het praten

En u te kunnen laten gaan