Daar sta je uit het raam te kijken

In de lege avondstraat

Je rug verraadt een stil verdriet

Ik leg mijn arm om je schouder

Streel je zachte koele huid

Meer kan ik eigenlijk niet

 

En het gaat op en neer, hoog en laag en wil steeds meer

Het is de schommel van de liefde, de troon van het verbond

Het levenslange heen en weer tussen de wolken en de grond

 

Waar zijn we met elkaar gebleven

Sinds die eerste lange kus

De vonk van het begin?

Ergens in de nacht verdwenen

Tussen de belofte van het leven

En overleven in

 

En het gaat op en neer, hoog en laag en wil steeds meer

Het is de schommel van de liefde, de troon van het verbond

Het levenslange heen en weer tussen de wolken en de grond

 

Laat ons door de jaren zwaaien

In de duizeling verwaaien

Tussen vervulling en gemis

En ons ermee gelukkig weten

Omdat het onvervalste leven

Nu eenmaal die wilde slinger is

 

Ja, het gaat op en neer en hoog en laag en wil steeds meer

Het is de schommel van de liefde, de troon van het verbond

Het levenslange heen en weer tussen de wolken en de grond